Yorgunum Yorgun Şiiri - Salim Erben

Uzak bir yol uzanıyor önümde
içimde ağır bir sessizlik
Adımlarımın gölgesi benden önce gidiyor
Ben geride kendi karanlığımda kalıyorum
Rüzgar
Bu yolun her taşı her kıvrımı
Bir zamanlar tuttuğun eli hatırlatıyor
Rüzgar saçlarımı değil
Kalbimde yarım kalmış cümleleri savuruyor
Bir bakıyorum
Seni güldüren bir anı çıkıyor karşıma
Sonra hemen yanında
Beni paramparça eden bir suskunluk duruyor
İkisine de dokunamıyorum
Sadece yürüyorum çünkü başka çarem yok
Çünkü
Bir zamanlar gözlerinle aydınlanan geceler vardı
Şimdi güneş bile soğuk geliyor bana
Seninle paylaştığım her nefes
Şimdi ciğerime batan
Bir soğukluk bir ok gibi