Yorgunum Şiiri - İdris Yılmaz

İçimde kalmadı en ufak hevesim
Öylesine bitkin öyle bir yorgunum
Sevdiklerim için tükendi nefesim
Öylesine kırgın öyle bir durgunum.

Zorluyor kalbimi bu bitmeyen çile
Yarı yolda kalır varmadan menzile
Yediğim darbeyi unutursam bile
Öylesine dalgın öyle bir solgunum.

Hep yalnız yürüdüm ömür denen yolu
Gözlerimde yaşlar gönlüm kahır dolu
Gelmedi yardıma bir Allah'ın kulu
Öylesine bıkkın öyle bir bozgunum.