Yorgunum Şiiri - Gölge Gezgini

ayrılık yıllarının çizgisinde yürümekten
son hasret diye sevgimi yüklenmekten
kavuşmak arzularını her öğün yemekten
yorgunum
ufuktaki hayalini görüpte tutamamaktan

her günü bir şiirle geçmekten
adını yazmak için kalem açmaktan
özleyip fotoğrafını okşamaktan
yorgunum
kavuşmak rüyalarında uyumaktan

masama fazladan bir tabak koymaktan
aynada kendimle seni konuşmaktan
sensizken senliymişim gibi yapmaktan
yorgunum
nefesinin olmadığı havayı solumaktan

uyumak için kendime sarılmaktan
ellerin yerine kalem tutmaktan
dudaklarımdaki sigarayı öpmekten
yorgunum
sensiz uyuduğum geceler uyanmaktan

acımı azaltsın diye içmekten
içki masasında yediğim mezelerden
her hatırladığımda seni gülümsemekten
yorgunum
ulu orta hıçkıra hıçkıra ağlamaktan

yorgunum,
görüşürüz dediğimiz andan şimdiye kadar
o son bakıştan ve öpüşten
gözlerimin ve dudaklarımın kuruduğu şimdiye kadar
yorgunum,
ama yılmadım
bıkmadan usanmadan seni sevmekten
ve o müthiş kavuşmayı hayal etmekten.