Yorgunum Şiiri - Nuh Ali Berk

Neleri istedin felek sen benden
Nedir bu çektiğim yıllardır senden
Dert peşime düştü doğdugum günden
O yüzdendir kaderime dargınım
Felek beni yordun şimdi yorgunum
*
Bu nasıl derdimiş nasıl usülmüş
Emmi dayı ile çoktan küsülmüş
Millet bir birine düşman kesilmiş
Sinirliyim asabiyim gerginim
Felek beni yordun şimdi yorgunum
*
Güvenmemek lazım kimseye bence
En yakınlar vurdu gardaş düşünce
Bir ömür durmadan dertle koşunca
Takatım yok yürüyemem argınım
Felek beni yordun şimdi yorgunum
*
Beni anlayamaz benden olmayan
Çektiğimi bilmez beni bilmeyen
Nerden bilsin hiç yanıma gelmeyen
Vurgun yedim yaralıyım vurgunum
Felek beni yordun şimdi yorgunum
*
Önceleri çok kafama takardım
Önüme geleni yakar yıkardım
Coşkun seller gibi çaglar akardım
Düze geldim yavaşladım durgunum
Felek beni yordun şimdi yorgunum
*
Ruhumda sıkıntı öyle darlandım
Beri kaç öte kaç çaresiz kaldım
Ne yapsam ne etsem yine bunaldım
Hayatımda ne çok oldu zor günüm
Felek beni yordun şimdi yorgunum
*
Kötü günler geldi hep adım adım
Bozludu düzenim kalmadı tadım
En yakın dostum’a anlatamadım
Bu yüzden dir, eşe dosta, kırgınım
Felek beni yordun şimdi yorgunum
*
Daha ne gelecek bilmem başıma
Kabuslar giriyor gayri düşüme
Gam kederle geldim ben bu yaşıma
Mutlu geçsin yeter artık bir günüm
Felek beni yordun şimdi yorgunum
*
Kul Hızır’ım görünüşte çok hoşta
Bin bir dert var gel gör şu garip başta
Aklım mantıgımla her gün savaşta
Bedenimden sürgün yedim sürgünüm
Felek beni yordun şimdi yorgunum
Felek beni yordun şimdi yorgunum
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)