Bana soruyorlar hayatla aran nasıl diye?
Yorgunum çok yorgun, biraz da kırgınım.
İçten içe büyüyen kırgınlıklarım var.
Kırılan dal, sararan yaprak misali.
Sanki biraz da kırdım.
Hayatıma anlam katan yüreği.
Sevince insan hesaplayamıyor dozunu..
Sorguluyor insan, kırdıklarını, üzülüyor, üzdükleri için.
Şenol Alçınkaya
Şenol AlçınkayaKayıt Tarihi : 13.2.2022 16:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!