Issızlaştı sokaklar, ışıklar sönük, bedenim suskun.
Acı yok artık yüreğimde, bağışıklık kazanmış her dengesiz söze.
Kalabalık da olsa her yer, benim için artık bomboş, görünenler.
Ne görür gözlerim ne de duyar kulaklarım, kapadım, hakikatten uzak her şeye..
Uzunca bir yol var benim için, yalnız ve bir okadar da sessiz.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta