Yorgunum Bir Şiiri - Fahri Bulut

YORGUNUM BİR
Aşk peşinde koşa koşa,
Yorgunum canlar yorgunum.
Bir kalkıp, bir düşe düşe,
Yorgunum canlar yorgunum.
Kırgınım dostlar kırgınım.

Gençliğimi yaşamadım,
Eğlenip de coşamadım,
Engelleri aşamadım,
Yorgunum canlar yorgunum.
Kırgınım dostlar kırgınım.

Yar elinde oldum maşa,
Düşmanlar etti temaşa,
Emeklerim gitti boşa,
Yorgunum canlar yorgunum.
Kırgınım dostlar kırgınım.

Tanrı gibi taptım haşa,
Yazılan gelirmiş başa,
Gelin beni tutun taşa,
Yorgunum canlar yorgunum.
Kırgınım dostlar kırgınım.

Yaşlanıp kemale erdim,
Gerçeği o zaman gördüm,
Sevdama bir duvar ördüm,
Yorgunum canlar yorgunum.
Kırgınım dostlar kırgınım.

Ha bu gün ha yarın dedim,
Mutsuzluğa gün ekledim,
Kemirdim içimi yedim,
Yorgunum canlar yorgunum.
Kırgınım dostlar kırgınım.

Rızazade perişanım,
Terk edilmiş yıkık hanım,
Aşksız kaldım yanar canım,
Yorgunum canlar yorgunum.
Kırgınım dostlar kırgınım.
01.10.2021
Fahri Bulut Rızazade