Yorgunum Şiiri - Tanju Çubukçu

yorgunum,
ey güzel memleket kokulum yorgunum.
insanları sevmekten,
kötülerden nefretten,
özlemekten, yanmaktan yorgunum.
sessizliğimden, sessizliğinden,
yorgunum dinlediğim şarkılardan,
mırıldandığım türkülerden.
insanların umursamazlığından,
yağmurdan, fırtınadan, yakan güneşten.
yorgunum Ay'dan geceden,
yorgunum şu ömrümden...
neyin nesi ki şimdi bu yorgunluk deme,
ansızın çıkan bir sızı gibi işte...
...
yasaklanmalı artık,
şiir hükmünde bir kararname ile
arafta kalan bütün aşklar, çünkü yorgunum...
ne başı var ne sonu,
dizi dizi sıralanmış sırat köprüsüne
bütün sevdalar.
bilmesem de ne yana düşeceğimi,
yine de koşacağım sana,
belki cennetine belki de cehennemine.
ama ben hep sana yanacağım,
benim güzel memleket kokulum,
çünkü ben hep sana yorgunum...