Yorgunum.
Bak dostum,halimi hiç sorma bana
Yaşamak çok yordu, yorgunum dostum.
Belki yalan gelir, ne desem sana
İnan’ki, ben dostum, yorgunum yorgun.
cc
Bu hayat çok yordu, gül yüzüm soldu
Taştan taşa çarpıldım, bıkmadan vurdu
Bir iken bin oldum,bıkmadı vurdu,
İnan’ki ben dostum yorgunum yorgun.
cc
Ne desem bilmem’ ki şimdi ben sana
Çok çektim gözüm yok, hayattan yana
Belki yalan gelir, ne desem sana
İnan’ki ben dostum yorgunum yorgun.
cc
Bir değil bin değil çektiğim çile
Of dersin, sen bana ne bir sorsan hele
Şu dünya yolundan, ben gide, gide
İnan’ki ben dostum, yorgunum yorgun.
cc
Çok zormuş, meğerse şu hayat denen
Dert çokmuş düştünse, olmazmış seven
İnan dostum inan, sözlerim içten
İnan’ki ben dostum, yorgunum yorgun.
cc
Kul Yüksel olarak, yol tepe, tepe
Çok yorgun düşmüşüm, nasıl’ da yorgun
Düşünür dururum, gözlerim yerde
İnan’ki ben dostum, yorgunum yorgun
cc
Ahmet Yüksel Şanlı er
19 Nisan 2021
Kayıt Tarihi : 19.4.2021 21:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!