Yorgunum Şiiri - İrem Aslan

Yıllar sonra anladım ki
İlk hatamı hatayı kapatmakla
İkinci hatamı hatayı düzeltebilme inancımla
Üçüncü hatamı ise tüm bu arada
Harcadığım vakitle yapmışım..

Yıllar önce
Anne olduktan sonra birinin yangınına seyir kalamıyor,
kavga eden çocukları ayırıp barıştırırken
Bir sokak köpeğinin başını okşarken
Hiç tanımadığım yaşlı bir kadına çok güzelsin derken
Onların kalp atışlarını hissedip ,enerji yüklüyorum .

Zaman sonra
Birilerinin beni eleştirdiğini görünce kendinde eksiklik gördüğünü anlıyorum
Ve canımı acıtmaya çalışıp beni dibe çekmeye çalışan her mühürlü kalbi
Tatlı tatlı paramparça ediyorum.
Kimse için değiştirmiyorum mesela doğrularımı
İnsanların dışardan nasıl gördüğü ile ilgilenmiyorum

Bir yerde değil üç adım sonra el sallıyorum ısrarla üzenlere
Art niyeti etiketlemiyorum emin olmadan
Ama gerçek şudur ki
Ele veriyor hisleri insanların
Sözleriyle yaptıkları örtüşmeyen insanların ben dışındaki mazeretlerine inanmıyorum

Özü sözü bir mert insanlara saygım sonsuz
Kimseden zorunlu bir sevgi dilenmiyorum
Soğuk insanları seviyorum mesela içlerinde güzel bir yürek olduğunu düşünüyorum
Fazla incinmiş ruha bir zırh ördüklerini hissediyorum
Aksine seyrediyorum davranışlarını çoğu basit muhabbetlerde
Bir bakışın zehrini yakaladığımda, aynı ortamı solumuyorum

Test etmek için
Dokunuyorum en hassas noktalarından
Bana sabrı olmayan insana sadık kalamıyorum
Bir yol gösteriyorum insanlara
Yanımda olanlarla yürüyorum
Önümde duranların ise gidişini izlemekten hoşlanıyorum
Zarar ve ziyan olacak olan iyi niyetler ertelendikçe daha sancılı oluyor öylece
Net gidişleri net sevişleri seviyorum
Arada kalmak ahmak işi..
Aklını kullanan her insana saygı duyuyorum

Yıllar önce
Hatalarımı kabullenmez bana göre doğru olan bir noktasını seçip, huzur bulduğumu sanıyordum
Yıllar sonra ise yapmış olduğum hatalarla büyüdüğümü,beni ben yaptığı için nefis orucuna düştüğümü görüyorum
Yaratandan ötürü,katlanmayı,tevekkülü seçiyorum.

hata yapmaya devam ediyorum insanım neticede elbet..
Ama aynı hatayı tekrar yapmamak için savaşıyorum
Bir selamın Aleyküm Selam’a dönüşeceği yerde bekliyorum
Hoşgeldin demek için kara çarşaflı Azraile saklıyorum kendimi
Zira
Ben doydum artık
Ve çok yorgunum.