Yorgunum Şiiri - Kul Münzevi

Yeni bir şiir
Yeni bir hamle ben tarafından
Gözlerinde küstahlık
Fazlaca efor harcıyorum
Yorgunum
Düğümleniyor parmaklarımda cümleler
Eskisi kadar faşist, bencil bir aşığım
Yaşlısı genci bir bu devirde
Sevdanın yüzü asık
Senin tuzun kuru tabi
Yazın geldiğini ner’den bilirim
Çillerin azmış
-“Aysel git başımdan”
Yorgunum

Dönemin esrarengiz yanlarında saklıyım
Düşmanım yok
Kimden kaçıyorum öyleyse
Senden mi?
Bu bir sır aramızda
Senden kaçıyorum
Bir yudum daha içiyorum aşk şerbetinden
Divan ebediye mahkum ola
Aşk dirençli, sadık
Ben ise hala kaçıyorum
Sebebi sen
Sen hala bencil birisi
Ben ise,
yorgunum