Yorgunum Şiiri - Yasemin Tuğba Algın

Uçurumun kıyısından kurtulamam,
Çabalasan da duyamazsın sesimi.
Bak limana yanaşmış beyaz bir gemi,
Ve demir alma vaktidir kaptan geldi...

Yorgunum, beni peşinden sürükleme,
O saklı kalmış çocuğu göremezsin.
Çok cesur zannetiğin maskeli kızın,
Gece korkup ağladığını bilemezsin...

Yorgunum, gücüm yok koşmaya,
İnan, kendime bile yetemiyorum.
Umudumu bağladığım bir rüyaya,
Ebediyen hapsolarak yaşıyorum...

Acımı içime gömerdim eskiden,
Şimdi mezarlığa benzemiş yüreğim.
Gemiye binip sessizce gittiğinde,
Ben de köşeme çekilip, öleceğim...

Karanlığın verdiği yanılsamayı,
Yıpranmış ciğerlerime çekerken,
Her sabah hissettiğim keskin ağrıyı,
Haykıracağım, parçalarım koparken...

12'li hece ölçüsüyle yazılmıştır.