Yoruldum sadece
Bakmayın gülmeye heves gözlerime
Yaşama dair sözlerime
İtirafımdır, sahte.
Huzura açlığın,
Mutluluğa özlemin saklanılmışı,
Bir maske.
Bir vazgeçmişlikte değil ama,
Bir öfke,bir sitem sanki yaşanılmışa.
Bir isyanım yok yaradılışa haşa.
Yorgunum yoruldum sadece.
Zihnimden geçenlerse bir başka.
Mesela;
Çıplak bedenle toprağa basmak,
Hiç boşluk kalmamacasına.
İçime çekmek çam havasını,
Ciğerlerim çatlayana dek,
Ama dolmamacasına.
Ve dayamak ağzımı bir oluğa su içmek,
Pınarlardan ama kanmamacasına.
Kırlara akmak,
Türlü yemiş yemek,
Ama doymamacasına.
Yeşil çayırlara uzanmak,
Börtü böcek kuş sesleri eşliğinde,
Hayat denen keşmekeşlikten uzağa.
Geri dönüş, toprağa.
Aslında tüm mesele bu mu?
Ha yerin üstü ha altı ne fark eder,
Yorulmuş insana.
Daha kırkında…
Kayıt Tarihi : 18.5.2016 15:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!