Yorgunum Şiiri - Yasin Subulan

Yorgunum,
Kumları kamçılamış su gibiyim,
Çarptıkça biraz vermiş biraz bulanmış.
Umursamazlığa çıldırmışım,
Koparmak istemişim kayalardan,
O bilinen soğukluğu.
Taşımışım enginin,
Haykıran öyküsünü.
Rüzgarla dost olmuşum,
Köpürmüşüm,
Beyazlığa sunmuşum ömrümü.

Yorgunum.
Uzanıp yatağına,
Coğrafyasına dönmek,
Irmaklarına sarılmak,
Dinginleşmek ister dalgalarım.
Yine de dertlenirim,
Bir memleket derttir,
Birde sen bana.
Oysa ne çok vaz geçmiştim,
Kendimden, tenhalarda.
Şimdi sen ses vermiyorsun ya.
Ah, bir görebilsen.
Bir şiir kadar yakın yüreğim,
Sana gelmekte.
Bedenim hasretle, uzak bir bekleyişte.
Memleket mi?
Kocaman yürekli insanlar,
Küçücük bileği ile direnmekte