Yorgunum Şiiri - Behçet Elcik

Yorgunum! Yeni kabuslardan uyandım.
Yanılgılar içinde bir ömür sürdüm.
Dost diye baktığım dağlarda,
Çığ altında kaldım.

Yorgunum! Sessiz sadasız.
Yalnızlıklar içinde kaldım.
Ellerim boş hayellerde kaldım.
Bir üzüntün terketmedi beni.

Yogunum! Can hıraş.
Bir aşkında aldanmadım.
Bir gözlerinde huzurda kaldım.
Bir nefes gibi hep sana kandım.

Yorgunum! Yoksun kaldığım acım.
Rahman'ın emaneti emanet alamadım.
Sensizim sessiz acım,
Cennetlerde sensizlik yorgun bıraktı.