Altı senedir şiir yazdımda
En sonunda bakın yoruldum
Ömrüm tükendi ben tükendim
Şimdi bakun uşaklar yorgunum
Dost bildiklerim sırtımdan vurdu
Açın kapılarımıda dertli dertli bakayım
Gelin uşaklarda bakın bir benim halime
Puşili güzellere bakmaktan yoruldum
Elim yoruldu gözüm yoruldu
Bilmem bana şimdi böyle ne oldu,
Şiirler yazdığım kalemimde yoruldu
Düşünmekten yoruldum yorgunum
Efker tepesinde sevdaluk etmiştik
Arhavide rizede el ele gezerdik
Sana olan özlemim sevdam yoruldu
Şavşatlı sevdam yoruldu ben yoruldum
Kağıt yoruldu kalem yoruldu
Bak işte mamicanda yoruldu
Gözümden akan yaştan sel oldu
Habu livaneli yoruldu gamzeye vuruldu
Kayıt Tarihi : 20.1.2012 21:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mamican Kocaşavşatlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/20/yorgunum-215.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!