Yorgunum Şiiri - Mehmet Yaylacı

YORGUNUM

Becermem şiir ile nazımı
Attım kırdım elimdeki sazımı
Kimse duymaz konuştuğum sözümü
Birgün bende yumacağım gözümü

Dosluk güzel sohbet hoştur bilirim
Bir ses versen koşar sana gelirim
Azrail geldimi bende ölürüm
Hayat baki kalmaz bunu bilirim

yaktım cıgarayı dunanı çektim
buğulu gözlerle maziye baktım
Öyle zaman oldu sel oldum aktım
İsmin muskan oldu boynuma taktım

Kahpe nefis oyalıyor bizleri
Kesildi dermanım büktüm dizleri
Rabbim şahit çok seviyom sizleri
Dostun arar feri gitmiş gözleri