Yorgunum Şiiri - Oğuz Bekar

Yorgunum, omuzlarım çökmüş iki yanıma
Aldığım nefes yorgun, beden yorgun, ruh yorgun.
Yarınlarım umutsuz, yeter olmuş canıma,
Gözümdeki yaş yorgun, gözbebeklerim yorgun.

Dönüp baktım ardıma, koca ömür bir arpa
Yürüdüğüm yol yorgun, attığım adım yorgun
Bilmem daha kaç sene, verilmiş ise bana
Yarınlarım hep yorgun, beklentilerim yorgun.

Hayatımız bir sahne, her anımız bir oyun,
Rolümdeki ben yorgun, bendeki rolüm yorgun.
Perdenin kapandığı, o an eğilir boyun,
Sessiz alkışlar yorgun, akıbetimiz yorgun.

Doya doya çektiğim kokular yarım kalır,
Cümle hevesim yorgun, isteklerim de yorgun
Koşar adım giderken, Oğuz geride kalır,
Oğuz un kalbi yorgun, biten ömürü yorgun.