Yorgunum Şiiri - Vildan Uyar

bütün gitmeleri
bütün geri dönüşleri
bıraktım avuçlarımdan
neyi arıyorum?

o kadar uzak mı artık bana
gidilmemiş yollar gibi
oysa
ne kadar da yakınıma koymuştum
en içime...

bu sevişmelerden vazgeçemem
bu dokunuşlardan
onca harften, onca geceden
rüyalardan...

yorgunum...
göçmen kuşların göçünü yaşıyorum...
vaçgeçmişliğin...
anlıyorum...
vazgeçebilecek kadar yorgunsun

bir anımda
bir zamanın içinde işte
gizliyorum....
yorgunum...

kendimden de saklarken
şimdi içimde saklayarak
yok oluyorum...
yorgunum...

bir gidenin ardından
bir kalanı oynuyorum...
giden; vururken
kalan ölürmüş

kalan ölmeden
vazoda ki bütün karanfilleri
savururmuş...
savuruyorum...
meğer her harfe bir karanfil düşüyormuş...

yorgunum...
mavi bir düşün gölgesinde beklemekten...
yeşil gülüşlerimi rüzgara bırakıyorum...
meğer her yeşil gülüşe bir anı düşüyormuş...