Koca bir taş yüreğimde benimle mahsur
Güneşi özledi baharlar..
Ettiğim serseri küfürlerde,
Şeytanı kaldırdım tozlu raflara
Dağlar, denizler aştım, yorgunum...
Düşlerimin saçları uçtu; tel tel
Yaz sıcağında lapa lapa kar....
Gözleri kara kelimeler
Dalıp ta eskiye gitmeler
Gözden çıkardığım kelimeler....
Düşlerin kuytusundaki deli yüreğimle
Dağlar, denizler aştım, yorgunum...
Su bardağımdan buruk şarabı yudumladım
Siyah gözyaşlarımla keşfedilmemiş limanlara gemilerimi yolladım
Dağlar, denizler aştım, yorgunum...
Ellerimi atsam göklere,
Kapansa mesafeler
Yıldızlara bir dokunsam yeter
Dağlar, denizler aştım, yorgunum...
Kayıt Tarihi : 17.10.2003 11:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nalan Kazazoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/10/17/yorgunum-17.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)