Yorgunum Şiiri - Ayhan Doğan

Karanlıkmış geceler, artık inanmaz oldum
Korkacak karanlığın zifrinde onu buldum
Ve öyle bir buluş ki bakmadan görmektir bu
Sorun şu gündüzlere başarırmıydı bunu.
Ben deli karanlığın karasına vurgunum,
Geceleri ayakta, gündüzleri yorgunum.

Bir ümitle geceye yüreğimi uzatsam
Loş sokak lambasında başım dizinde yatsam
Ve uyusam yıllarca, bedenler hemhal olsa
Şikâyetim gündüze, karanlık beni bulsa
Ben deli karanlığın karasına vurgunum,
Geceleri ayakta, gündüzleri yorgunum.

Yürüsem hiç görmeden, kaldırım taşlarını
Gecenin yağmurunda, hissetsem yaşlarını
Ve bakışsak göz göze, o anı hayra yorup
Ya gündüz olur diye, hafif ürperti duyup.
Ben deli karanlığın karasına vurgunum,
Geceleri ayakta, gündüzleri yorgunum.

Olmasın şu sabahlar, uyanmak gündüz demek
Bir rüya bile olsa, bil ki gerçeğine denk
Ve sen sakın gecikme, yarınki buluşmana
Bende hayat hep gece, hadi kal sağlıcakla
Ben deli karanlığın karasına vurgunum,
Geceleri ayakta, gündüzleri yorgunum.