Yorgunum yorgun
Sen yalnızlımı anlamayacak kadar kalabalık yaşıyorsun
Senin zamanın taşkın su misali akıp gidiyor
Benimse gecelerime bir damla bile akmıyor
Bir türlü sabahlara kavuşmuyor düşlerim
Ağlamaklı oluyorum aklım çaresiz
Senin sözlerin karışıp gidiyor gürültülü saatlerde
Bense kendi sesime hasret gidiyorum
Sen akşamlarında ışıklı kahkahalar atıyorken
Ben radyonun sesini sonuna kadar açıyor
Kendimi eğlenceli kılmaya çalışıyorum
Hiç düşünmeden yaşıyorsun sen saatlerini
Bense kendimi dinlemekten bihaber
Senin kaderinde mavi çocuklar oynuyor
Benim anlımda sebepsiz bir yıkkınlık
Nasıl anlatsam sana bilemem
Yorgunum yorgun senin hiç bilmediğin vakitlerde
Kayıt Tarihi : 10.5.2009 22:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!