Yorgunum Şiiri - Ozan Efe

yorgunum
bir gün öncesi gördüğünüzün
ölüm haberinin selası ulaşan
çekip çeviren yaşamı ölüme
yazı kışa beyazı siyaha

yorgunum
bölündü sesler feryat figan çoğaldı
ulaşıldı dağlar aşılarak köyüne
köhneleşmiş köy evleri
içinde duranları yok kösmüş

yorgunum
daha güzeldi otuz yıl öncesi
cıvıl cıvıl seslerle doluydu
ne kırlangıçları kalmış
ne kerkenezleri ne taşları

yorgunum
her dağ başı talanda mıydı
gözlerim mi yanılgıda
dağlar kel kayalara bürünmüş
yeşili alınmış kayalar sırıtık

yorgunum
acıgölün tuzu toza dönmüş
hambatın ortasında organize
unutulmuş kuru binalarda
beton elektrik direkleri yollarda

yorgunum
ozan efe ozan olduğuna pişman
dost bildiklerinden tokadı yemiş
kimi damdan düşmüş aklını yemiş
kimi valizini kapıp gelmiş filan

230109 denizli