Yorgunum Şiiri - Vasıf Temel Çobanoğlu

Yorgunum gecen yılların esaretinden
Yorgunum mazide kalan anılarla yaşamaktan
Yorgunum kaybettiklerimi geri kazanamamaktan
Yorgunum yorgunluktan bir kenara çekilip beklemekten
Yorgunum beklediklerimin gelmemesinden
Yorgunum sevdiklerimin uzaktan bakıp geçmesinden
Yorgunum dostların sözlerinden
Yorgunum üzerime dönük acıyan bakışlardan
Yorgunum içi boş anlamsız muhabbetlerden
Yorgunum maddiyata tapmış
Kendini ölümsüzlüğe inandırmış insanların,
Kini ve nefretinden
Yorgunum gözü doymayan aç insanlardan
Yorgunum komşusuna düşmanlık edenlerden
Yorgunum yalancıların riyakâr dünyasından
Yorgunum yaşama sevincine engel olanlardan
Yorgunum dost gibi görünüp düşmanlık yapanlardan
Yorgunum adaptan uzak ahlaksız yaşayanlardan
Yorgunum kızı erkeği ayırt edememekten
Yorgunum gözlerimin ferinin çekilmesinden
Yorgunum hayatın cilvesinden
Yorgun düştüm karamsar düşünce ve sözlerden
Ve benden beklemeyin
Ne Düşmanlık ne kin ne nefret
Ben dost olarak kalacağım
Dostça kucaklayacağım tüm insanlığı

Bazen
Küsmüş olacak güneş günlere aylara
Ay ile yıldız gülecek doğmayan güneşe
Bazen
Sevenlerin hayallerine
Ortak olmayacak ay ile yıldız
Bazen güneş
Kavuşmayı bekleyenlerin düşlerine
Umut olmayacak
Hiç doğmayacak
Haince düşmanlık yapanların dünyasına
Bazen
Hiç batmayacak
Huzuru mutluluğu yaşamak isteyenlerin dünyasından

Hayaller su gibi
Gönül ırmağından akıp gidiyor
Umut denizin de buharlaşıp
Kimin saçlarına
Huzur mutluluk şansı olarak konacak kim bilir

Sezgilerle mi?
Yaşayıp yol almak’
Yoksa
Evvel ahır öleceğiz diye
Ne olursa olsun
Yarınların getirisiyle mi?
Yoksa
Mücadele içinde kazanımlar ‘mı?
Yaşamı daha anlamlı yapar

Yoksa
Bir kere ölmek mi?
Yoksa
Karşılıksız sevmek mi insanı yıkan
Yoksa
Kader diye,
Her söze sessiz kalıp boyun bükmek ‘mi?
Yoksa
Kılıç kuşanıp namertlerle savaşmak ‘mı?
Hayatı yaşanılır yapan.

Mücadeleyle geçecek günler içinde
Bir nebze olsun
Bir tadımlık tada bilecek miyiz mutluluğu
Kim bilir ömrümüz yeter mi?
O günleri görmeye
Hayat denen maratonda
Nice yollar var kat edilecek
Dünya nimetleriyle meşgulüz
Evrende olup bitenlerden bi habersiz
Farkında mıyız ışık hızıyla
Ömrümüzden günlerin eksildiğinin

Yaradan’ın verdiği süre içinde
Ne şartlar olursa olsun
Seveceğim yaşamayı
Seveceğim Yaradan’ın yarattığı her canlıyı
Nice günler yaşayacağız şöyle böyle
Sürprizlerle dolu olacak her saatimiz
Ne yaşarsak yaşayalım
Kim ister son bulsun ömür
Kim bilir yarınlar neler gösterecek
Skorlar lehimize yazacak bir gün
Dostluk, kardeşlik, barış kazanacak
Dünya denen yeşil sahada

Vasıf’ım derin düşünceler deyim
Gökte yıldızlar,
Başka gözler menziline doğru
Bulutlar ’la kayıp gidiyor
Ve güneş her güne yeni umutlarla doğuyor
Dünya dönüyor durmadan
Yaşayarak görüyoruz her şeyi aslında
Bir tarafta gece, bir tarafta gündüz
Ömrümüz avucumuz dan kayıp gidiyor sessizce

VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU
06.04.2019 CUMARTESİ