acımasız yıllar artığı yüreğim
kurumuş dal dal ruhumda yeşeren umutlar
düşer peşime yorgun gölgeler
garipserim
zehir tohumları eken yağmur
kan sızıyor kalbimden
kimse bilmez sende bilme
unutulmuş hazanlara sığın
sen uludağların karı soğuk ve mağrur
öğün ulaşılmazlığınla
bilmesede kimse bilirim ben
nefret tohumları beslediğini
başladı seninle acılar bitmedi dindiğinde
güze tutsak ettiğin sancılar
sen aslında sadece
yalancı güz masalı..
Kayıt Tarihi : 5.2.2008 16:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
gün biter elinde kalır günü tutsak ettiğin acılar boşunadır aslında tek sermayen ömrüne hüzün ekişin..
TÜM YORUMLAR (3)