Yorgunum Şiiri - Yasemin Kurt

Yorgunum aşk denen duygu yüzünden.
Sefil yalanlar bitirdi yüreğimi.
Dürüstlüğünden ödün verdin, yalanlarından asla.
Pusuda bekleyen acıların kucağında titreyen yüreğim,
Seni severken gitmeyi Allahtan diler.

Aşk var mıdır diye sorar oldum kendime.
Yolcu oldu mezar yoluna kalbim sanki
Ağlamak bile çare olmadı onun için,
Gitmek istemediği halde yolları gözler oldu inan ki.

Aşk yok bu alemde,inanmam artık hiçbir yüreğe,
Yok olan aşk değil insanlık,
Yıllar perişan, birbirini kovalarken hüsranla dost inan.
Bildiğim tek şey sensizlik acıtsada yüreğimi,
Selametle kal sevdiğim,ben artık kalamam.