Yorgunluk Kahvesi Şiiri - Gözde Köksal

Dün bizim yan komşuya fal baktırdım
Kahveyi öyle hızlı hızlı içmişim ki sen çıkacaksın diye
Dilim yandı
Açtı abla fincanı bir oyana bir buyana çevirdi
İçim kaparmış,
İlk söylediği cümle bu oldu.
Eee dedim…
Bir yol, bir kuş birde balık gibi kısmet varmış.
Eee dedim…
Eee si dedi; birde nazarı ekleyiverdi,
Göz olmuş kocaman diye.

Senli cümlelerden dili yoksundu.
Ehh be kahve falı aşk olsun
Sana da aşk olsun…

Bugün yine elimde kahvem
Hani derler ya yorgunluk kahvesi,
İşte benim ki tam manasıyla öylesi
İçiyorum kırıldığım, incindiğim yılların ardından…
Tam bir yorgunluk kahvesi…