Yorgunluk başa bela Şiiri - Gencay Coşkun

Yorgunluk başa bela
Anlatsan kimse inanmaz
Buz masalı gibi
Erir gider dakikalar içinde ömür
Farkına bile varamazsın
En güzel baharın renginin
Siyaha döndüğünün

Durgunluğum
Yüreğimden geliyor
Yapacak nem varsa
Yoluma zincir döşenmiş
Ellerim titrer
Her adımda
Hüznün müptelası olmuş gibi
Olmazsa şaşırıp kalırım sanki
Hüzün yağmuru
Yüzümde
Gözümde
Kimse kaybetmemiş
Hep bana özenmiş
Hep benim karşıma çıkmış
En güzel elbiselerinle

En güzel kokularını sürmüş
En esaslı hikâyesini
Bensiz yapamaz
Bahçesine hapsolmuş bir ben
Hüzün çiçeklerinle
Zaman ötesi akşam dansı

Yolunu ezberlemiş
Ecele selam söylemişsem
Bildiğim var herhalde
Eksiğim yüreğimde
Ta içimde
İsyan etsen
Kimin umurunda
Ölmek bile çözemiyor bazı düğümleri
Çözemediğin düğümlerle
Vakit geçmez ki
Kafa hep soru işareti dolu
İnceden yaralamakta beyni
Birde yüreği kanatmakta

Sanırsam
Herhangi bir günün kahverengi vaktinde
Beyazın gül kokusundan
Siyahları üzerime alacağım
Bir bağa giremeden
O şarabı küfelerce içemeden
Ruhu teslim etmek yakışmaz bize
Gürültü patırtının içinde
Kafanı kaldırıp bakarsan kâinata
Hissedersen rüzgârı güneşi yüzünde
Ya da ne bileyim yağmurun ıslaklığında
Karların saflığında
Hatırlarsın illaki seni buralara indireni
Bir başka bakarsın hayata
Anlamsız gelir birçok şey
Tutunduğun nen varsa
Hepsi yüreğinde saklıdır
Üzüldüğün nen varsa
Hepsi sendedir
Ama ebedi değildir
Günün en olmadık vaktinde
Gitmek gerektirir

Yorulmuşum küsmüşüm
İçim dökülüyor
Ağlamıyorum inadına
Yedi Sekiz Hasanpaşa
Bir isyanı bastırmak mı zor
Başlatmak mı bilemedim
Ah sen kırmızı
Canımı alacak mısın?
Yollar yürümekle bitmiyor
Sızılar dinmiyor
Biri bitiyor diğeri başlıyor
Korkmuyorum Yaratanımdan başka hiçbir şeyden
Yumruğumu sıkıp göğsüme bastırıyorum
Gerekirse kötüsünü de hazırım
Laf olsun diye söylememiştim kelimelerimi
Yanlışlarımda var doğrularımda
İnsanlık başa
Yanlışlarımız olmasaydı
Zaten buralarda işimiz olmazdı

Hiçbir şeyin garantisi yok
Bu satırları yazarken
Sonraki satırlarda olmayabilirim
Nefesin garantisi yok
Yaşamanın garantisi yok
Sonsuzluğa uzanan yol
Teslimiyetten geçer de
Biraz canı acıtır sanki

Yorgunluk başa bela
Yüreğimde son sözüm,
Son nefesime değin saklı