Yorgunluk Şiiri - Yahya Uzunal

Bir ağacın son baharda yapraklarını döküp ilkbaharda dallarının yeşermesi gibi gariptir bu hayat .
Kimi zaman mutluluktan ağlar insan kimi zaman hüzünden yanlızlıktan ayrılıktan .
Her ne hikmetse her duyguyu içinde taşır insan lakin aşk hariç o yüzden başkasında arar onu başka yüzde başka tende başka nefeste .Bulduğu zamanda asla bırakmaz istemez en kötüsüde aşk tek kişiliktir iki kişiyi kabul etmez ayrılıkların olmasına karşı değilim ama keşke seven insanlar terk edilmese vesselam ...