Sözü bile edilemeyecek kadar büyüktü yorgunluğum
Evet , matematik kadar anlamsızdı kırgınlığım
Mutlu bir ailenin sofrasıydı çocukluğum
Öyle ya , büyük fırtınalar böyle kopmaz mı ?
Damarlarımdaki kanın yolunu bulamaması gibi
Ya da duman rengiydi katilimin gözleri
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta