Yorgunluk Şiiri - Erkan Saltan

Sohbetini gülüşünü,
Gidişini, dönüşünü,
Hayallerini, düşünü,
Her şeyini sevmişti adam...
Konuşunca susardı,
Bal damlardı dudaklarından.
Konuşmasına susardı...

Çok güzeldi kadın çok,
Zarif, narin, zeki, şık.
Fazlası var eksiği yok,
Hayat dolu, kendiyle barışık...
Her seyini sevmişti adam..
Yürüyordu anlamadan...

Aşktı kadın.
Aşıktı kadın.
Dünyevi herşeyi geçmiş,
Aşka aşıktı kadın.
Ve sevmişti kadın...
Kendine yakışır gibi,
Kadın gibi sevmişti.

Yol doğru, zaman yanlıştı,
Şartlar vuslatı çalmıştı,
Umut sevgi çok çalıştı,
Elde yorgunluk kalmıştı.

Adam gibi sevdi adam
Gerçekler etmedi vefa.
Kadın gibi sevdi kadın,
Hakikatten düştü cefa.
Aşk vardı yürek vardı,
Üzüldüler kaç bin defa...

Kadın yürek dedi...
Adam gerçek dedi...

Kadın aşkta hakikat dedi,
Adam hayatta hakikat dedi.

Aşkları vardı.
Birde özlemleri oldu...

08.02.2019