Yorgunluk Şiiri - Nadir Çınar

Ömrüm boyunca
sigara ve kahve içerek
oturmak isterdim bir sallanan koltukta.
O hal dahi yeterince yorucu olurdu
içimdeki varoluşsal sancıyla mücadele için.
Ama yetmezmiş gibi bir de
Rızkını kazan
Sosyal ol
Hayal kur dediler bana.
Ya içimdeki sıkıntıyı görmezden gelecektim
Ve içim çürüyecekti
Birilerine sahte tebessümler sunacaktım,
İçimin çürümüşlüğünün kokusu ağzımdan sızarken,
Ya da derdim beni bir paradoksa götürecekti şu anki gibi.
Hayat düşündüklerimiz ya da yaşadıklarımızın yoruculuğu değil,
bu ikisinden arta kalan boş vakitten ibaretmiş.