Değmesin dik yamaçlara nemli gözüm
Gamdan, kederden yüküm omuzlarımda
Yorgun bacakların ağrıyor, sızlıyor
Ah bir dinlenebilsem şu dünyanın gölgesinde
Bir taze nefes biraz da çam kokusu
Şekil şekil bulutlar taç olsa başıma
Bütün yorgunluğumu salsam toprağın bağrına
Avuçlasam toprağı, ruhuma teyemmüm aldırsam
Sonra da eşeleyip ufak bir çukur açsam
Bir saman çöpünü koysam o çukura
Kapatsam üstünü ve okusam bir Fatiha
Sorma hiç, nedir nedenim
Kabirdeki o çöp benim bedenim
Kayıt Tarihi : 19.8.2014 13:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!