yüreğimin dört duvarında gezinen insan
bakın etrafına
bir gölgelik duvar kaldı mı
söyle
ölü çıkmış gibi bir havası vardır içimin
gece ağıt yakar
gündüz yorgan döşek yatar
bir aşk vardı
her kızdığında gözümü taşlayan
bir aşk vardı
gözleri kırık cam
yüreğimin dört duvarında gezinen insan
sonsuzluğa uzanmış cümlelerin arasından
kaybettiklerimi ver bana
karanlık bir bulutun ardına sığınan nefesinle
doldur yüregimi
öptü yorgunluk
su yüzünü...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
kalemınız daım olsun saygılarımla
Tüm yoğunluğu ile duygunun kaleme düşmesi... güzeldi...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta