Acının kezzabında vaktinden önce eskirmiş insan;
Yırtıldım.
Bir günde bir asır ömür döküyorum.
Yokluğuna en ağır bedeli ödüyorum
Bir nefese bin can verip.
Nefes almamak elde mi?
Umuda umut doldurmam da nafile...
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta