Yorgunların Şarkısı Şiiri - Alper Gencer

yükün taşınmağı var canın yaşanmağı
toprağı yüce dağlardan yuvalamışlar
asfalt doğuyor güneş
diriler savaşıyor
ama öyle mağlup olmuşum sanma
sen kuyuyken her şey çıkrıklaşıyor

-kuyular karanlığa korkusuzca dağılmalıdırlar-

ha bahçedeki kuş ha sudaki balık
neyi sevsek evimizi özlüyoruz
bundan hep çırpınışlar
ağlamalar hep bundan
masum başı vurduklarına şahit olmuşum
ben şahitsem var sen de bana şahit ol
köprülerden çöllere atlarız beraber
yanarız susuzluktan

-ağlayanlar her istediklerine serbestçe ağlamamalıdırlar-

gözlerinle görmesen inanmazsın
diye bir dolunay doğarsa göğüne duyursun:
bir kere kör olduğunu gördüysen eğer
bu işe gözlerini karıştırmamalısın
eğil biraz daha öne doğru eğil
nasıl da herkesin eti et peşinde
herkesin sözü söz
özü öz peşinde

-talipler taleplerinden doğmuş olmalıdırlar-

daha kaç kilometre ya rab
dünya biraz dursun şuramızda
ey haksızlığa dayanmanın hakkı
içimden şiddet çökert
gel kolayla bu zorların zârını

-yorgunlar dünyaya aldırmamalıdırlar-