Yorgundu bedeni…
Ağır ağır yürürdü uzun ince yolda…
Demini almış bir bardak çay tadında,
Güller solmuştu yürüdüğü yolda…
Tökezledi, ayağı takılınca taşa.
Mutluluk uğramazdı dertli başa.
Dikenler batardı ardı sıra…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta