Yorgundu Şiiri - Levent Bilgi

Yorgundu gözleri
perde perde kirpikleri
kirpikleri erik dalları gibi
çiğ düşmüştü yanaklarının üstüne
hisleri vardı söyleyemiyordu
göz yaşları yağmur yüklü bulutlar gibi
yeşile çalan bakışlarının ardında göz damlaları
bulutları besliyordu
loş ışıklı odalarda her biri
puslu pencereden seyrediyorum berzahı
sevdaya aktı akacaktı yüreği
gidiyordu gittiği düşlerinden gelemiyordu
düşünde yürüdüğü yollarda ayağı çıplak
pudra kıvamında toprak,yumuşacıktı yüreği
sımsıcak yüzünde yaz sıcağından
pütürlü çatlamış benzi
mitralyoz gibi çarpıyordu yüreği
serçe gibi minicik kalbinin atışlarıyla
iç sesi biribirine karışıyordu
efeydi,turnaydı ve cesurdu
hep sol yanını gösteriyor
savunmasız kayık gibi gibi çırpınıyor
çırpınıyordu
özlemişti sevdaya yelken açmayı
açamıyordu...