Hangi kırgınlıklar, sizi mahzun ve boynu bükük bıraktı?
Akşam muhabbetlerinizi hangi densizlere kaptırdınız?
Hangi arada, adam kılığında görünen namertlere aldandınız?
Nerede gönüllerinizi kırdınız ve nasıl ayrışıp bir pula harcandınız?
Bak ayrılıp gitmekte birer, birer şarkılarından dem vurduklarımız.
Muhabbet dergâhları yok olurken, kelamlar hem yetim hem öksüz.
Selamsızlığa meyliniz başlamış, sevgisizlik umursamazlık almış yürümüş.
Acımalar yok olmuş, paylaşmalar unutulmuş, insanlık adamlıktan çıkmış.
Salkım saçak duygusuz yürekler türemiş, eyvahlar bulaşmış gözyaşlarına.
Ey yorgun zamanların matemli adamaları, sizler ne zaman bozuldunuz.
Sizler ki ne sevdalar yaşadınız, ne muhabbetlere kucak açtınız sorgusuz,
Teslimiyetler bir selama inanmalarınızdı, tasalar beraber, hüzünler ortak.
Sizler yediğiniz ekmeği paylaşır, yokları yoksulları kapılara hiç baktırmazdınız.
Üzüntülere gark olduğunuz şu zamanlarda, duygularınız basitleşmiş sıradan.
Ve hüzünlere boğulmuş, yorgun matemli adamlar kalmış eski zamandan
21.03.2015
İlhan keskin
Kayıt Tarihi : 22.3.2015 01:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!