Belki yolda doludizgin durmadan koşmaktasın…
Menzilin uzadıkça, hep arkana bakmaktasın…
Bu mefkûre kervanında, henüz arka saftasın…
Şu kâinat kitabında, küçücük bir yaftasın…
Erenlere bir kulak ver, hangi uğraşlardasın…
Tozu dumana kattığı ecdadın yaşındasın…
Dur dinlen bir duldada, daha yolun başındasın…
Umutsuzluk yüklenme hiç, henüz baharındasın…
Yıldırmasın zorluklar, zor tümseği aşmaktasın…
Sabır taşını bilersen, her daim ayaktasın…
Yollar çatallandığında, kararsız a’raftasın…
Bir bir kırılmış dalların, sanki ortalıktasın…
Her baharın kışı var, şimdilik sağanaktasın…
Beklesene gül devrini, sende mi yağmaktasın! ..
Yorgun zamanlar çökünce, sessiz ağlamaktasın…
Ramak kaldı gün doğmaya, şimdi karanlıktasın…
Aç sineni, mühim değil sen hangi taraftasın…
Ummanlar kadar olmalı, O’na itiraftasın…
Göstermeden gözyaşını, sinene akmaktasın…
Hakikât böyledir işte, yeni anlamaktasın…
26.04.2016 /UYKUSUZ
KAHRAMANMARAŞ
Kayıt Tarihi : 29.4.2016 09:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!