Ayın gölgesinde tükeniyor ağlayan gece
hüzünlerimden kaçıyor kim görse
utanıp saklanıyorum gözlerimden
çevremde dolaşan çürümüş bir karanlık
her yeri kaplayan derin bir sessizlik
evler sokaklar kaldırımlar sokak taşları
yosun tutmuş ışıksız duvarlar susmuş
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta