Bir yorgun yürek, ıssız ışıksız
Bir kuru ağaç, dalsız yapraksız
Geçiyor mevsimler, baharsız yazsız
Suçlusu sen değilsin, kader vefasız
Akmıyor pınarım, kurudu suyum
Zifiri karanlık, düştüğüm kuyu
Yolun burasından, gözüken o ki
Olmayacak sabah, bir ömür boyu
Kırıldı telleri, çalmıyor sazım
Kurudu yapraklar, bozuldu bağım
Dumanı içinde, bir yanar dağım
Sanki gün batımı benim şafağım.
Kayıt Tarihi : 3.9.2015 12:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Erdal Mutlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/09/03/yorgun-yurek-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!