Yorgun Yolcu Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Kapandı yanağım mermer masaya,
Kaldı gözyaşlarım sisler içinde.
Koskoca bir ömür gitti havaya,
Yoruldu yüreğim yaslar içinde.

Unutur giderim sanmıştım seni,
Oysa tüm varlığın kuşattı beni,
Unutmak mümkün mü tutsak edeni?
Kaldı zincirlerim paslar içinde.

Bir yorgun yolcuyum bir eski handa,
Gözlerim yollarda, ellerim kanda,
Bir yer arıyorum senin yanında,
Umuttur içtiğim taslar içinde.

Mermer masalarda tesellilerim,
Dumanlar içinde iniltilerim,
Uzandı hayale yine ellerim,
Düşmana sığındım dostlar içinde.

(SANA LEYLA DESEM isimli Hece Şiirleri 'nden > 61-62/100)