Kendini tırmanmaktan, yorulmuş bir yokuşum
Şehrin en dik semtinde...
Denizi uzaktan görür, bir türlü varamam sahile
Züppe bir otoyol keser önümü...
Bir sarhoş narası geçer içimden,
Bir çocuk gülüşü...
Hiçbir sokak lambası aydınlatmaz yüzümü,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
