Yorgun Yıllarım Şiiri - Hamit Atay

Yorgun Yıllarım

Yorgun yıllarım dökülür avuçlarımdan,
Bir bir eksilir umutlarım sessizce.
Gözlerimde solgun bir sonbahar,
Hatıralar rüzgar gibi eser içimde.

Geceler uzun, yollar bitmez,
Ömrümden çalar her geçen an.
Zaman yaralarımı sarmadan geçer,
Bir ben bilirim, bir de suskun duvarlar.

Kimse bilmez ne çektiğimi,
Hangi hayalleri gömdüğümü.
Bir tebessümle gizlerim her şeyi,
Ama içimde fırtınalar dinmez.

Ey rüzgar, al götür dertlerimi,
Ey zaman, biraz merhamet et!
Yorgun yıllarım omzumda yük,
Belki de huzur, sonbaharda bir nefes...
Hamit atay