Yorgun Yıllarım Şiiri - Edirneli Hasan Uzun

Dünya dün ayaklarımın altındaydı bugünse sıtımda, yaşımın ilerlemesinden mi , artık yorulduğumdanmı nedir hiçbir şey gözümde gönlümde yok…
Ne çabuk geçti gitti yıllar gücümü kuvvetimi aldı gitti.. yorgunum çok yorgun çok uzakları gelecek yılları görmüyorum ümitde etmiyorum artık…
Kaybolan emekle geçen yıllarım olmadı sadece, geçmişim geleceğimide yok etti vefasızlık o kadar sarmış kı her bir yerimi uyandıkça görüyorum içimi acıtan gerçekleri …
Erkekler ağlamaz demeyin ağlar lar dimdik ayakta durarak, ümitle bin bir emek vererek büyüttüklerinin el oluşuna duyarsız duygusuz oluşuna taa içerde yürekte hissederek nasırlanmış ellerle gözyaşını silerek için için ağlarlar,
Geçip giden yıllar ,çalsa da ümitlerimi beddua etmiyorum beni taa derinden yaralayanlara , bana dokunan canımdan olanın beni yaralaması , görünmez oklarla zaten hasta kalbimin yaralanması diri diri gömmeleri …
Mum misalı yanarım yanarım erir sönerim ALLAHIN
Dilediği gün bu dünyadan geçip giderim hiç kimseye ağir gelmem ,kanımdan olanın vefasızlıgı kadar,her gün doğuşunda , gün bitişinde ömürden bir gün daha bitti derim, emeklerimde bunca yıl çalışıp çabalamamda boşunaymış derim haksa HAK edene helaldır….
HASAN UZUN ..