Yorgun Yıllar Şiiri - Ahmet Tığlı

Yelkenleri rüzgâr kanatlı
Bir gemi çırpınıyor ummanında
Forsalar umutlarını taşıyor
Sevda sahillerine,
Soyluluğu gönül ihtişamında gizli
Bir yürek direnir soysuz fırtınalara
Öfkesi gemalmaz küheylan başıdır dalgalar
Çarpar yorgun yıllarına...
Kılıcını kuşanmış sevgiler bekler burçlarında
Rum ateşi yanan eteklerinde
Cehennemler kudurur,
Sana yabancı iklimlerde
Penguen fraklı adamlar kar dansı yaparlar
Buz tutmuş duygularıyla kutuplar ülkesinde
Zulüm rüzgârları solurlar yüreğine
Ve sıcak nefesin donar uçurumlarında
Göz altlarına sinmiş mor lekeler
Yorgun yıllarının kitabesidir
Acılarının ruh titreşimleri
Peşimden gelen gölgelerindir
Hayalinin ufkuma düştüğü saatlerde
Ruhum çağırır seni tiz şarkılarda
Kapılıp giderim sevdalarına...
Yorgun yıllara gömülü dinozorsun sen
Kayalıklara sığmayan aşkının
Fosilleşmeyen sevdası var.
Ne fırtınaların diner
Ne yağmurların kesilir
Göz yaşların kurusa da göz çukurlarında
Tükenmez bengi-sudur yüreğin
Akar çağıl çağıl gönül pınarıma...

Ahmet TIĞLI 3.2.2008 (Sevgi Merdivenleri)