Kanepede oturmuş yalnızlık
Odanın nemini hisseder
Bir kapı sesi ile bırakılmanın
Kapı sesi ile bozulmasını bekler
Herkes içinde herkesi taşırken
Yalnızlık birini yada hiçi
O da mahkum bu odada
Bıkkın ,yeri gelince deli
Yalnızlık da çok yorgun
Hem yorgun hem yılgın...
Sudenaz Demir
Kayıt Tarihi : 4.2.2022 19:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!