Yorgun ve Yalnızım Şiiri - Fatih Tekiner

Bedenimle ruhum yıprandıkça yıprandılar
Biraz bitkin biraz yorgun biraz da yalnızım
Gözümle gönlüm hep zalimlere aldandılar
Biraz solgun biraz durgun biraz da yalnızım

Gecelerle gündüzler ahvalime yandılar
Dağlarla denizler gülen yüzüme kandılar
Eş, dost, hısım, akraba hep mutluyum sandılar
Biraz solgun biraz durgun biraz da yalnızım

İyimser duygularım oynanıp hor görüldü
Tertemiz hislerim ayakaltına serildi
Sevinç ve ümitlerim can evinden vuruldu
Biraz solgun biraz durgun biraz da yalnızım

Takatim hayal kurmaya bile yetmez oldu
Ne birazcık güç, kuvvet ne de mecalim kaldı
Gülümseme nedenlerimi kalpsizler çaldı
Biraz solgun biraz durgun biraz da yalnızım

Ben inandıkça onlar fırsat kolluyorlarmış
Güvendikçe onlar menfaat kolluyorlarmış
Meğer çıkar için yanımda oluyorlarmış
Biraz solgun biraz durgun biraz da yalnızım