Aslında alışa gelmiş yasaklardan buldum ben seni
tuzaksa tuzak aşkın
Uzaksada yakında hissetmektir şaşkın
Şöyle bir düşün
Yolculuk yapıyorsun yüreğimin yorgun vagonlarında
Bütün durakları geçiyoruz ama sen inmiyorsun
Ben seni o kadar çok taşırım ki aslında
Sen bunun farkına varmıyorsun
Çünkü beni çok seviyorsun.
Kayıt Tarihi : 27.5.2018 12:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ben senin geri gelebilme ihtimalini sevdim uykusuz kaldığım yorgun vagonlardı şahidim beyaz bir mendil bıraktın kokun buram buram dumanı kara adı kara son trendi seni benden götüren bütün duraklar bana çıkıyor sanki ama sen inmiyorsun ben seni bir ömür beklerim her an gelecekmişsin gibi yeterki ineceğin son durak yüreğim olsun.
![Servet Konaçoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/27/yorgun-vagon.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!